ماده 10 قانون کار چیست؟
ماده ۱۰ قانون کار درباره مواردی که باید در قرارداد کار ذکر شود صحبت کرده است و گفته است که نکاتی چون ساعات کاری، تعطیلات و مرخصی‌های کارگران باید در قرارداد ذکر گردد. موضوع قرارداد از چالش‌های مهم بین کارگر و کارفرما است که عدم آگاهی آن‌ها از مفاد قرارداد، موجب ایجاد مشکلاتی در آینده می‌شود. برخی کارفرما‌ها براین باورند که نداشتن قرارداد به نفع آنهاست و کارگر بدون قرارداد نمی‌تواند رابطه کاری خود با کارفرما و حقوق واقعی خود را اثبات کند. همچنین انعقاد قرارداد را کاری سخت و مشکل می‌پندارد به همین دلیل از انعقاد قرارداد با کارگران خود دوری می‌جوید. با دانستن ماده ۱۰ قانون کار می‌توانید یک قرارداد قانونی بین خود و کارمندان و کارگران منعقد نمایید. در ادامه با ما در دوامضا همراه باشید.
فهرست مطالب
متن ماده ۱۰ قانون کار چیست؟
متن ماده ۱۰ قانون کار به این قرار است که قرارداد کار علاوه بر مشخصات دقیق طرفین، باید موارد ذیل را دربرگیرد:
الف- نوع کار یا حرفه یا وظیفه‌ای که کارگر باید به آن اشتغال یابد؛
ب- حقوق یا مزد مبنا و لواحق آن؛
ج- ساعات کار، تعطیلات و مرخصی‌ها؛
د- محل انجام کار؛
ه- تاریخ انعقاد قرارداد؛
و- مدت قرارداد (چنانچه کار برای مدت معین است)؛
ز- موارد دیگری که عرف و عادت شغل یا محل ایجاب می‌کند؛
ح- شرایط و نحوه فسخ قرارداد کار (در مواردی که مدت تعیین نشده است).
ماده ده قانون کار چه مواردی را شامل می‌شود؟
براساس ماده ۱۰ قانون کار می‌توانید قرارداد قانونی برای کارگران خود تنظیم نمایید. برای استفاده از ماده ۱۰ قانون کار و تنظیم قرارداد کار می‌بایست اطلاعات دقیقی از شرایط کار سازمان یا شرکت داشته باشید ازجمله:
نوع کاری که می‌خواهید برای آن قرارداد تنظیم کنید.
- حقوق یا مزد کارگر
- ساعات انجام کار
- مدت قرارداد
- محل انجام کار کارگر
- شرایط فسخ قرارداد کار.
تفسیر بخش الف ماده 10 قانون کار
با توجه به این بخش، باید حتماً نوع کار کارگر و وظیفه‌ای که بر عهده دارد مشخص گردد زیرا هر کارگری باید بداند شغل و وظیفه‌اش چیست. برای چه موضوعی استخدام شده و باید به کارفرمای خود پاسخگو باشد.
در صورت بروز حادثه برای کارگر، با توجه به عنوان شغلی وی، بهتر می‌توان حادثه رخ داده شده را اثبات کرد و امتیازات مورد نیاز را برای فرد آسیب دیده از سازمان تأمین اجتماعی گرفت. با مشخص شدن وظیفه کارگر، وی آشنایی کامل با شرح وظیفه خود پیدا کرده و موارد مرتبط با آیین‌نامه انضباطی را بهتر رعایت می‌کند، همچنین در کارگاه‌هایی که بیشتر از ۵۰ نفر در آن‌ها فعالیت می‌کنند برای طرح طبقه‌بندی مشاغل و پست‌ها کاربرد دارد.
بخش ب ماده ۱۰ قانون کار
در این بخش بیان شده است که حتماً باید حقوق کار و مزایای کارگر در قرارداد ذکر گردد تا مبلغ و مزایای توافق شده بین کارگر و کارفرما مشخص شود.
حقوق و مزایای کارگر باید به تفکیک حقوق ثابت، حق بن، حق مسکن و حق اولاد در قرارداد کار ذکر شود. یکی از ایرادات مهم برخی قرارداد‌های کاری این است که حقوق کارگر به درستی در آن درج نشده یا به صورت مقطوع نوشته شده است. برای حل اختلافات بین کارگر و کارفرما لازم است حقوق و مزایای کارگر به صورت شفاف در قرارداد کار ذکر شود.
بخش ج ماده ۱۰ قانون کار
این بخش به مشخص کردن ساعات کار، مرخصی‌ها و تعطیلات اشاره نموده است. زیرا یکسری از کارگران موظف به کار کردن در روز جمعه هستند ولی باید بجای روز جمعه روزی دیگر در هفته را برای آنان تعطیل نمایند. همچنین دستمزد کارکردن در روز تعطیل با ضریب ۱. ۴ محاسبه می‌گردد.
پس باید به صورت واضح در قرارداد، روز‌های کاری کارگر مشخص شود. ساعت کاری و موظفی ۴۴ ساعت در هفته است و تفکیک این مدت زمان بر عهده کارفرما است و باید حتماً ساعت کاری موظفی هر کارگر در قراردادش ذکر گردد.
بخش د ماده 10 قانون کار
در این بخش لازم است محل کار کارگر مشخص باشد. زیرا در صورت ماموریت رفتن کارگر و ۵۰ کیلومتر دور شدن وی از محل کار، به کارگر فوق‌العاده‌ای با نام حق ماموریت تعلق می‌گیرد. مشخص بودن محل کار برای موارد بروز حادثه نیز دارای اهمیت است از این رو باید دقیق مشخص گردد.
بخش ه ماده 10 قانون کار
در این بخش بیان شده است که باید تاریخ تنظیم و تأیید قرارداد مشخص شود زیرا این تاریخ نشان دهنده شروع رابطه کارگر و کارفرمایی است. پس مشخص شدن تاریخ انعقاد قرارداد و تاریخ شروع قرارداد دارای اهمیت است و به عبارتی تاریخ شروع همکاری محسوب می‌شود و کارفرما از آن زمان ملزم به پرداخت حقوق کارگر است.
بخش و ماده 10 قانون کار
در صورت وجود قرارداد موقت و برای مدت زمان معین، باید حتماً مدت قرارداد و مدت زمان همکاری در قراردادکار قید شود. چنان چه مدت قرارداد مشخص نشود قرارداد دائمی تلقی می‌شود، زیرا قرارداد مدت پایان ندارد و کارفرما نمی‌تواند رابطه کاری را با کارگر خود قطع نماید و تا هنگام بازنشسته شدن کارگر نزد کارفرمای خود مشغول به کار است.
مزایای استفاده از ماده ۱۰ قانون کار
توجه و رعایت ماده ۱۰ قانون کار در تنظیم کردن قرارداد کار همراه با یکسری مزایا برای کارگر و کارفرما است از جمله:
۱. مزایای کارگر
به وجود آمدن امنیت شغلی برای کارگر
با تعیین دقیق وظایف کارگر و حقوق و مزایای وی، میزان امنیت شغلی کارگر افزایش می‌یابد و کارفرما نمی‌تواند خود به صورت یک طرفه موجب تغییر وضعیت شغلی کارگر شود.
تضمین شدن حقوق و مزایای دریافتی کارگر
با مشخص شدن و ثبت شدن دقیق حقوق و مزایا در قرارداد، کارفرما باید حتماً آن را به کارگر پرداخت نماید.
کارگر می‌تواند مطالبات خود را پیگیری نماید.
چنانچه بین کارگر و کارفرما اختلافی رخ دهد کارگر می‌تواند یا وجود قرارداد کتبی و مراجعه به مراجع قانونی مطالبات خود را پیگیری نماید.
آگاهی کارگر از کار و شرایط کاری خود
با مشخص شدن وظیفه کارگر، ساعت کاری، محل کار و دیگر شرایط، کارگر بهتر می‌تواند برای کار خود برنامه‌ریزی کند.
۲. مزایا برای کارفرما
موجب انتخاب دقیق‌تر نیروی کار می‌شود. با توجه به ذکر دقیق وظایف و شرایطی که شغل مربوطه دارد، کارفرما نیروی کاری متناسب با نیاز خود استخدام می‌کند.
- داشتن قراردادی معتبر و شفاف موجب جلوگیری از اختلاف بین کارگر و کارفرما شده و از هرگونه سواستفاده‌ای پیشگیری می‌شود، در نتیجه دعاوی حقوقی کاهش می‌یابد.
- با مشخص شدن قوانین و مقررات مربوط به محیط کار در قرارداد، میزان نظم و انضباط نیز افزایش می‌یابد.
در صورت تعهد دو طرف قرارداد به شرایط ذکر شده در داخل قرارداد، میزان احترام اعتماد بین هر دو طرف بیشتر شده و رابطه‌ای پایدار را به همراه دارد.
تیم دو امضا و تنظیم قرارداد
همانگونه که برای شما بیان کردیم رعایت موارد ذکر شده در ماده ۱۰ قانون کار جهت تنظیم کردن قرارداد، هم برای کارفرما و هم کارگر دارای اهمیت است. از این رو باید قرارداد‌های کاری با توجه به این ماده تنظیم و منعقد گردند. تیم دو امضا در این مسیر با شما همراه است و شما را در تنظیم قرارداد کاری و رعایت تمام ماده‌های قانون همراهی می‌کند. می‌توانید با خیالی راحت تنظیم قرارداد‌های پرسنل خود را به مشاوران ما بسپارید.
